एका बड्या नेत्याची गाडी सिग्नल वर थांबली
झेंडा विकणारा एक लहान मुलगा गाडीजवळ आला
साहेबांनी झेंडा तर नाही घेतला
पण त्या पोराला विचारलं
काय रे पोरा
कधी झेंडा
कधी पेपर
कधी रुमाल
सगळं तर विकतोस
काय नाही विकत ते सांग
पोरानं उत्तर दिलं
देश
अगं माझा चश्मा कुठे आहे ?
अहो तुमच्या डोळ्यावरच आहे की....अशी गंमत झाल्यावर मिळणारा आनंद !
.
बाप होण्यापेक्षाही...आजोबा/आजी होण्याचा आनंद !
.
चहात साखर किंवा भाजीत मीठ विसरलेले असतानाही,
न बोलता...मिश्किलपणे संपवून टाकण्याचा एक वेगळाच आनंद !
.
नातवंडाच्या कृपेने अंगावरील कपडे ओले झाल्याचा वत्सल आनंद !
आणि
त्यांनी केलेले हट्ट पुरविण्याचा गोड आनंद !
..
सूनेने न मागता आणून दिलेल्या चहाचा व औषध घेतले का ?
या प्रेमळ चौकशीचा मोठा आनंद! वाढदिवसाला मुलाने दिलेल्या शालीचा....ऊबदार आनंद !
...आपण कुटुंबाला हवे आहोत......या भावनेचा सुप्त आनंद !
..
.. दातात अडकलेल्या मक्याच्या कणसाचा कण निघाल्याचा सुद्धा.....आनंदच !
..
दुपारी जेवणानंतर पेपर वाचता वाचता लागलेली डुलकी ...परमानंदच !
..
मित्रांच्या साठीशांती समारंभाचा आनंद...तिथे भेटलेल्या जुन्या सवंगड्यांमुळे होणारा...अपार आनंद !
..
याच 'साठी'...आनंदात जगायचा आनंद...
सर्वांनी सारे सारे नकारात्मक विचार सोडून दिले की मिळणारा....निर्भेळ "आनंद" !
...
आणि या सर्व आनंदाची बेरीज करून ती मनाच्या कप्प्यात साठविली की ,
पडल्यापडल्या लागलेली शांत झोप म्हणजेच..."ब्रह्मानंद" !!
एक नाव भरसमुद्रात वादळात सापडली. लाटांच्या थपडा तिला आता
उलटवतील की नंतर अशी भयंकर परिस्थिती निर्माण झाली. नावेवरचे
सगळे लोक प्रार्थना करू लागले. एक फकीर मात्र शांत उभा होता. एका
धनिकाने त्याला विचारलं, महाराज, आपण का नाही प्रार्थना करत?
आपल्या प्रार्थनेत तर आमच्यापेक्षा जास्त शक्ती आहे.
फकीर म्हणाला, काही वाचवण्याजोगं बुडणार आहे, असं वाटलं तर
करेनच प्रार्थना. तुम्ही केलीत का प्रार्थना?
धनिक म्हणाला, हो, मी देवाला सांगितलं, यातून सुखरूप वाचलो, तर
माझा राहता महाल विकून ते पैसे गरीबांना दान करेन. पाच कोटी
रुपयांचा महाल आहे माझा. जिवावरचं संकट समोर असतानाही
त्याचा दर्प काही जात नव्हता.
फकीर म्हणाला, अरेरे, उगाच घाई केलीत महाल पणाला लावण्याची.
तो पाहा समोर किनारा दिसतोय. तुम्ही असेही वाचणारच होतात.
धनिकाने पाहिलं, किनारा समोर होता, वादळही शांत झालं होतं.
डोक्याला हात लावून तो मटकन् खाली बसला. फकिराला म्हणाला,
महाराज, आता पाच कोटींचा महाल विकून येणारा पैसा फडतूस,
आइतखाऊ गरीबांवर उधळायला लागेल. मला यातून
सुटकेचा मार्ग दाखवा.
फकीर म्हणाला, तो सापडायला माझी वृत्ती उपयोगाची नाही. तुझ्याच
वृत्तीतून तो तुला सापडेल.
तसंच झालं…
घरी पोहोचल्यावर धनिकाने जाहिरात दिली, महाल विकणे आहे,
मांजरासोबत. महाल घेईल त्याला मांजर घेणं बंधनकारक आहे.
सौदा एकसाथच करावा लागेल. महालाची किंमत एक रुपया
आणि मांजरीची किंमत पाच कोटी रुपये!!!!
तशी नाती तर खूप असतात..
परंतू काहीच अशी असतात की,
जी मनाच्या शिंपल्यात सतत मोती बनून राहतात...
पिँपळाच्या पानासारखी काही माणसे असतात की,
जी मनाच्या पुस्तकात सतत जपून ठेवावीशी वाटतात.
सुविचार
१. पैसा हेच सर्वस्व नव्हे...... मास्टर कार्ड, व्हिसा कार्डही आहेत जगात!!!
२. प्राण्यांवर प्रेम करा...... ते किती चविष्ट असतात!!!
३. पाणी वाचवा...... बीअर प्या!!!
४. शेजाऱ्यावर प्रेम करा...... पकडले जाऊ नका म्हणजे झालं
